Njerëzit ndrydhin mllef
ngrysin ditët,hanë thonjtë
kafshojnë llapën e zgjatur
ngjyejnë ujë loti
dhe s’duan me dashtë.
Njerëzit ujqërisht
të babëzitur
ndjellin kob
hanë veten
hanë të tjerët
pinë të thartët
ngatërrojnë zorrët
ngjyejnë ujë loti
dhe s’dinë me dashtë.
Një zogori njerëzish
zënë radhë
n’kortezh të përmortshëm
ecin avash me lot n’faqe
shkulin flokët
përqeshin funeralin
qajnë veten
ngjyejnë ujë loti
dhe s’duan me dashtë...