MONOPATET E JETËS

Monopatet e jetes

Nga Fleta Snalla Satka

Gjithe bota zien,ne nje kazan
 
Por ne shqiperi,mjerimi ka rene
 
Mjer ata,qe ne kurbet,shkojne e punojne
 
Dhe ne xhep,asnje dyshke s'kane lene

Se koha kalon,kur thoshte gjyshi im
 
Dhe gjithmon i ri,nuk do te jesh'
 
Si do te besh ti,ne te shkreten pleqeri
 
Kur as per kafe leke,nuk do kesh'

C'a thote gjyshi,flisja me veten
 
Dhe qeshja,kur gjyshi bisedonte
 
Por erdhi dita,i pashe me syte e mi
 
Ato qe gjyshi,na mesonte...

Jane dy pleq,ne lagjen time
 
Sa brodhen e jetuan,por'si zengjin'
 
Tregojne fotografite,me lot ne sy
 
Qe s'menduan kurre,per pleqerine...

Aty mendova gjyshin kur thoshte
 
Se pleqeria,eshte femijeri e dyte
 
Prandaj kur punoni,lini pak me'njane
 
O te mjere, ju hapni syte

Do te thoni ju se s'ka leke per buke
 
Dhe jo per te lene,me'njane
 
Por kur ke,duhet te besh kujdes
 
Se kur s'ke,e ke te humbur davane

Monopatet e jetes,jane te lodhshme
 
Te ecesh dhe ne fund te fitosh
 
Balancin vendos,ne zemer e ne mendje
 
Por me mendje gjithmon te veprosh

Fleta Satka

    420
    4