Nga Prend BUZHALA:
LIBRI I VETËFLIJIMIT
(Studio lirike për librin), 6
Ky libër të shoqëron që nga zanafilla e botës
të gjendet pranë në çastet më të errëta,
në orën më të vështirë të dështimeve dhe lëkundjeve,
ashtu e zgjon brenda vetes një Hamlet të Kryqëzuar
diku në perëndim të diellit,
kur përfundojnë ëndrrat e kësaj bote.
E sheh atë që të tjerët nuk e shohin,
bie fjala, pikëllimin e pafund,
e përjeton atë që është gjithmonë në humbje,
bie fjala, plagën e prerë, dhe therjet e saj të mistershme,
bie fjala, mërzinë që nuk të ndahet,
e ndien dhimbjen që zgjat edhe përtej jetës,
bie fjala, kur mbi kurriz i bart gabimet e të tjerëve.
sidomos atë gabimin e shekujve të braktisjes së vetvetes,
dhe të ndodh, bie fjala: të jesh më i pafuqishmi në botë
dhe vetëm ti ta dëgjosh Zërin e Hyjit.
Vetëm ti i di çka janë ato shtigje të përdredhura në jetë
që të mbajnë të shtrënguar si një litar në fyt.
Është Libri më i rëndë:
si ta krijosh paqen në botën e grindjeve.
Në fund, e sheh si të pëshpërit një Dritë
që të fton në udhëtime
pasi t'i kesh parë anët më të errëta të vetvetes e të historisë.
Aty ku nuk ka një dalje, ti e gjen derën për të hyrë,
dhe aty ku nuk ka vendkalim,
ti e gjen shtegun për të kaluar në bregun Tjetër,
për të kaluar nëpër mundimet e shpërndërrimit të shpirtit.
E, në fund, ta ndjesh peshën e papërballueshme
të lirimit të shpirtit: fali, o Zot se nuk dinë çka bëjnë.
E mandej bëhesh Njeriu më i Lirë në botë:
është rruga që të çon në shtëpi
nëpërmes kryqëzimit të fatit tënd.
(Prend Ndue Buzhala 19 tetor 2019)