Kur i rikthehesh kohës për mesazhin e duhur të kohës
Shumë shkrimtarë sot po përpiqen të na bëjnë të marrim pjesë në betejën globale për përjashtimin që ka fiksuar ambiciet e njerëzve të shekullit të 21-të. Dhe disi zakonshmëria, ndjenja e vetes si një person me një botë të brendshme unike, ia lëshon vendin tendencave të madhështisë në gjithçka që ndodh rreth nesh. Ku, të jesh pjesë e „panelit“ të gjerë të ngjarjeve nuk do të thotë aspak se mund të krijosh qenien tënde, ose të jesh personazhi kryesor në komplotin e ekzistencës tënde. Pikërisht kësaj të vërtete të thjeshtë përpiqet të na rikthehet Shefqet Meko, autori i librit me tregime, skica e shënime “I tillë jam”. Në atë kornizë të jetës personale dhe megjithatë të përbashkët njerëzore, në të cilën mund të shihni edhe fytyrën tuaj, me historinë tuaj unike.
Mekanizmi i përfshirjes nuk është në masë, por rruga drejt shpirtrave tanë, më drejtpërdrejt kalon nga fati i ekzistencës, udhës dhe qëllimit tonë. Prandaj, mrekullia e qenies gjendet në vizionin e përbashkët të botës si një amalgamë komplekse e së përditshmes dhe paranormales, por të dyja të përthyera përmes prizmit të rrjedhës natyrore të jetës. Një ndjenjë në dukje e lehtë, por e destinuar për penën e pakkujt. Shefqet Meko është padyshim një nga ato që ia dalin ta arrijnë.
Në librin e tj, bota në sipërfaqe është ashtu siç e shohim dita-ditës, edhe pse ka filluar të magazinohet në memorjen dhe penën e tij në vite të tëra, sikurse thotë vetë autori „flinin“ nën pluhurin e kohës, e thyer në tipiken e kohëve tona moderne dhe megjithatë drejtimet personale të personazheve të saj. Tregime në gjysmë ton, ku harmonia e prishur e realitetit dhe idili i desakralizuar, tashmë i dikurshëm i familjes në Shqipëri dhe në mjedisin përtej Atlantikut, krijojnë mundësi për zbulime të reja. Një mesazh shpëtimtar për personazhet kryesore dhe për lexuesit, jo më pak të përfshirë në atë që po ndodh në ekranin verbal para syve të tyre. Sepse, në njëfarë mënyre, gjithçka që ndodh në realitetin e shkruar ndihet si e mundur nga ne, e përfshirë në gabime, mëkate dhe pastrime dhe e lidhur me vetëdije, ose jo në fushat e rrotullimit të linjave tona të jetës.
Ku Shqipëria, me kulturën e saj mistike dhe të lashtë, me heronjtë pozitivë dhe negativë të kohës sonë, me figurat e animuara të protagonistëve, që thonë se "vendi është i sëmurë", me njerëzit e tij të rinj, kërkues dhe ende pa humbur potencialin e tij nga „lakmuesit kimikë“, kthehet në një portal të bekuar kozmik për një „I tillë jam“ mrekullia personale në jetën e secilit që ruan mirësinë e pamjes së tij të brendshme për botën dhe atë që po ndodh në të. „I tillë jam“ ekziston, pavarësisht padrejtësive dhe papërsosmërive të realitetit në të cilin jetojmë. „I tillë jam“ emeton artistikisht pavarësisht nga vetja jonë. Autori nuk jep receta për shpëtimin global, por tregon mundësi për rrugë individuale drejt faljes dhe lumturisë. Ai sugjeron që ndonjëherë një përvojë nuk është e mjaftueshme. Kjo përsëritje nuk do të thotë një negocim ngjashmërie. Se kthimi në shtëpi është mbi të gjitha një kthim tek vetvetja, por në një shkallë më të lartë përgjatë spirales së ekzistencës. Aty ku secili e gjen veten më të mençur, të pastruar dhe ndoshta të ndriçuar në providencën e madhe universale në të cilën ne të gjithë marrim pjesë...
Mesazhi i Shefqet Mekos megjithatë do t'ju befasojë me thjeshtësinë me të cilën paraqitet. Teksti është i pastër, i arritshëm dhe i lehtë, i mbushur me shpirtin delikat dhe ndjenjën e dritës tipike të këtij autori. Në botëkuptimin e saj, të karakterizuar nga eleganca dhe toleranca e tij falëse, shkëlqejnë si përvoja e akumuluar jetësore, ashtu edhe një kulturë e lakmueshme shkrimi, cilësi që do t'i përcaktoja si një gjë e rrallë në hapësirën letrare gjithnjë e më të ngopur me veprim e brutalitet.
Një moment për një frymëmarrje oksigjeni në atmosferën e trashë të mungesës së shpirtit që po përpiqet gjithnjë e më shumë të na pushtojë. Prandaj, duke mbyllur faqen e fundit të këtij libri, kuptova se pse fillimi tij me „Një grusht Dhè“ nuk ka asnjë mënyrë tjetër për ta përcaktuar atë përveç fjalëve të vetë autorit së tij „tregimet e mia mbajnë vulën e kohës dhe u kam qëndruar besnikërisht siç janë daktilografuar“. Lexoni „I tillë jam“, do të ndiheni të përkëdhelur nga stilolapsi i dikurshëm i gazetarit entuziast Shefqet Meko. Dhe mbase do të gjeni feniksin tuaj me të cilin do të vraponi të bëni dritë në shpirtin e ekzistencës tuaj në kohë, hapësirë dhe vend. Provoje. Dikush kujdeset për ju. Dhe kjo është lumturia e vërtetë... e kohës që rikthehet në kohën e duhur për tu lexuar e dhënë mesazhe.